Filmy promieniowanie, naukowiec, strach

Podczas burzy przewożąca substancje radioaktywne ciężarówka wpada do morza, powodując przebudzenie gigantycznego potwora nazwanego Agon. Monstrum wzbudza panikę wśród ludności, wychodząc na ląd w poszukiwaniu uranu. Pomimo interwencji wojska i pomysłów profesora Ukyô stwór pozostaje niepowstrzymany. Co gorsza jego kolejne przebudzenie wywołuje para bandytów.

Solaris – planeta, która materializuje obraz tych, z kim nie jesteśmy w stanie się rozstać w swoich myślach, uczuciach, życzeniach, bez względu na to, jakiego rodzaju są to uczucia: czy to miłość, żal, czy poczucie winy. Solaris nie więzi, ale i nie wypuszcza swoich gości, wciela jedynie w życie to, z czym nigdy nie będzie się w stanie rozstać. W dużej mierze film stanowi połączenie fantastyki z rozmyślaniami o kosmosie, Ziemi, człowieku, sumieniu, życiu, śmierci i odpowiedzialności przed przyszłością.

Z Ziemi wyrusza statek kosmiczny Ikarus II, który po tajemniczym zniknięciu swego poprzednika jest ostatnią nadzieją ludzkości na ponowne przebudzenie słońca. Niestety w trakcie lotu dochodzi do pomyłki nawigatora i uszkodzenia statku. Kiedy wszystko zaczyna wskazywać, że i druga misja poniesie porażkę, nieoczekiwanie statek odbiera sygnał z zaginionego od kilku lat Ikarusa.

Psychiatra, który ciągle nie może dojść do siebie po śmierci swojej żony otrzymuje zagadkową wiadomość od przyjaciela znajdującego się na stacji międzyplanetarnej obserwującej planetę "Solaris" i fenomeny z nią związane, w której zachęca go do przybycia. Z powodu niewyjaśnionych zdarzeń załoga "Solaris" zaczyna doświadczać zaburzeń pamięci, w których pojawiają się dawno zmarli członkowie rodziny, włączając w to żonę głównego bohatera. Pojawiający się znikąd ludzie nie wiedzą jak trafili na pokład stacji, nie wiedzą, że są wytworem wyobraźni, uważają się za rzeczywiste istoty.

Dr Williams wykorzystując nowoczesną technologię i telepatyczne zdolności Lisy Martyn, sprowadza na Ziemię kontener z innego wymiaru. W trakcie transportu wydostaje się z niego potwór, który zabiwszy strażnika ucieka. Obcy zawitawszy do pobliskiego miasteczka, morduje każdego kogo napotka.

Rok 1986. Noc z 25 na 26 kwietnia. W elektrowni w Czarnobylu na Ukrainie, kilkadziesiąt kilometrów od Kijowa, dochodzi do eksplozji reaktora atomowego. Świat dowiaduje się o tym nie z radzieckich oficjalnych komunikatów, lecz dzięki urządzeniom pomiarowym, zainstalowanym w różnych częściach Europy, nad którymi przeszła radioaktywna chmura. Akcja spektaklu obejmuje pierwsze cztery dni po katastrofie. W Polsce władze komunistyczne stają przed dylematem: co zrobić? Jak się zachować w sytuacji kryzysowej, aby – z jednej strony – zapobiec możliwym, tragicznym skutkom skażenia promieniotwórczego, a z drugiej – nie narazić się Moskwie. Podjęta zostaje ważna decyzja, aby wszystkim dzieciom, jako najbardziej zagrożonym, podać preparat „płyn Lugola”, ale jednocześnie władze nie mają dość odwagi, aby odwołać pochód 1 Maja czy też zrezygnować z udziału polskiej ekipy w prologu Wyścigu Pokoju, który w tym roku miał się rozpocząć w Kijowie. Na wszelki wypadek próbuje się więc manipulować informacją.