Filmy film czarno-biały, humor

Historia o tym jak niespodziewane wzbogacenie się może odmienić życie. Rodzina Grzybków otrzymuje ogromny spadek z Ameryki i od razu zaczynają korzystać z życia. Wyjeżdżają całą rodziną do Warszawy, aby zakosztować światowego życia. Nie zważają przy tym na uczucia własnej córki, która zostawia w miasteczku ukochanego Janka - ubogiego urzędnika.

Debiutancki film Kazimierza Kutza, złożony z trzech nowel, „Krzyż”, „Pies” i „Wdowa”, będących adaptacjami opowiadań Józefa Hena. Akcja toczy się w czasie II wojny światowej i tuż po niej. „Krzyż”: Franek Socha to wiejski fajtłapa i poczciwina. Podczas wojny wykazuje się jednak bohaterstwem i zostaje odznaczony Krzyżem Walecznych. Ma nadzieję, że po powrocie do rodzinnej wsi odzyska uznanie w oczach rodziny i znajomych. Wojnę postrzega jednak tylko jako działania frontowe. Po powrocie do domu przeżywa szok, gdy okazuje się, że wojna dotarła także tu, a z jego wsi zostały jedynie zgliszcza. „Pies”: Studium duchowej patologii spowodowanej przez wojnę. Do oddziału polskich żołnierzy przyplątuje się bezpański pies. Okazuje się jednak, że zwierzę zostało wyszkolone przez esesmanów do pilnowania jeńców w Oświęcimiu. Polacy wyładowują na nim swą nienawiść. „Wdowa”: Film pełen humoru i łagodnej satyry. Po wojnie w małym miasteczku na Ziemiach Zachodnich ludzie próbują odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Do miasteczka przybywa wdowa po bohaterze wojennym. Miejscowi traktują ją niemal jak obiekt kultu. Mało kto dostrzega, że jest ona wciąż młodą i atrakcyjną kobietą, która chętniej niż o żałobie myśli o przyszłości.

Molierowska komedia w reżyserii Jerzego Gruzy, z legendarną rolą Bogumiła Kobieli. Spektakl z 1969 roku. Złota Setka Teatru Telewizji. Molier (1622-1673) napisał „Le Bourgeois gentilhomme” na zamówienie króla Ludwika XIV i wystawił komedię w Chambord w 1670 r. Zgodnie z żądaniem protektora pomieścił w sztuce m.in. balet oraz „ucieszne ceremonie tureckie”. W klasycznej inscenizacji telewizyjnej wypadły one rzeczywiście „uciesznie”, dzięki ogromnej vis comica aktorów uczestniczących w tej paradzie przebierańców. Jerzy Gruza nie ukrywał, że zdecydował się na realizację „Mieszczanina szlachcicem” przede wszystkim ze względu na Bogumiła Kobielę. Pan Jourdain był ostatnią rolą tragicznie zmarłego w 1969 r. aktora. We wspomnieniu pośmiertnym reżyser zauważył: „Uczył nas bawić. Rozbijał konwencje rozrywki telewizyjnej. Drażnił kołtuna brakiem konwencji. Był szokiem dla wielu w sposobie bycia na scenie, zachowywania się czy grania, proponowania siebie. Był oczarowaniem dla milionów”.

Po trzęsieniu ziemi w 1887 roku wyspa Goto została odcięta i zapomniana przez świat. Obecnie podlega tyranii władzy Goto III (Pierre Brasseur), który zamierza szanować tradycje wyspy i dobre obyczaje. Ale teraz jego żona, Glossia (Ligia Branice), ma romans z młodym oficerem Gono (Jean-Pierre Andréani). Oboje, szaleńczo zakochani, przygotowują się do ucieczki. Plan zawodzi z powodu Grozo (Guy Saint-Jean), prostego sługi, który również kocha Glossię. Sługa użyje tej próby ucieczki, aby osiągnąć swoje cele. Zabija dyktatora i oskarża Gono.

Relacja z Sopotu podczas sezonu letniego. Rozpoczyna się od Sopockiego Festiwalu Jazzowego i występu gości zagranicznych. Później niezmiernie żartobliwy przekaz z sopockiej plaży, a wieczorem spacer po deptaku i molo. Także przekaz z pierwszych wyborów Miss Polonia. Nie zabrakło kamery w słynnym Grand Hotelu oraz na bezalkoholowej dyskotece…

Krótka groteska traktująca o męskiej przyjaźni. Dwóch przyjaciół postanawia polecieć balonem. Na początku są solidarni, dzielą się jedzeniem, pomagają sobie wzajemnie, podziwiają okolice. Do czasu, kiedy nagle balon zaczyna opadać i trzeba pozbyć się zbędnego balastu…

Niema etiuda o chłopcu ukradkiem podglądającym potajemne spotkania swojej starszej siostry z sympatią. Malec wpada na pomysł ich szantażowania, ale wkrótce okazuje się, że rodzice godzą się na ten związek i chłopak dostaje godziwe lanie.

Etiuda fabularna na podstawie opowiadania Sławomira Mrożka pod tym samym tytułem. Z konieczności posiadania słonia w fikcyjnym zoo rodzi się pomysł jego zrobienia. Powstaje olbrzymie, dmuchane zwierzę, które zamiast stać się główną atrakcją, odlatuje na oczach wycieczki szkolnej.

Zaliczony do Złotej Setki Teatru Telewizji spektakl w reż. Adama Hanuszkiewicza. Sztuka Jeana Giraudoux była jednym z pierwszych zarejestrowanych przedstawień Teatru Telewizji. Premierę miała w 1958 roku. Nieśmiała, pełna zahamowań dziewczyna imieniem Agnieszka, którą zagrała Kalina Jędrusik, spotyka przypadkiem niejakiego pana de Bellac (Adam Hanuszkiewicz), który zdradza jej tajemnicę powodzenia u mężczyzn. By je zdobyć, wystarczy tylko mówić wszystkim, że są piękni. Agnieszka zaczyna stosować receptę nieznajomego w pracy. Umiejętnie łechtając próżność współpracowników i zwierzchników, sprawia, że nudne biurowe życie zmienia się nie do poznania…

Jedna z najbardziej znanych komedii Williama Szekspira w reż. Zygmunta Hübnera. Złota Setka Teatru Telewizji. „Poskromienie złośnicy” Williama Szekspira to zawiła, pełna przebieranek i qui pro quo opowieść o sekutnicy, którą ujarzmił sprytny młodzieniec. Padewskiego kupca Baptystę los obdarzył sporym majątkiem i dwiema pięknymi córkami. Do łagodnej i tkliwej Bianki (Anna Seniuk) wzdycha rój wielbicieli, wśród nich szlachetny Hortensjo (Ryszard Pietruski) i romantyczny Lucenzio (Jan Nowicki). Natomiast jej starszą siostrę Katarzynę (Magdalena Zawadzka) młodzieńcy omijają z daleka, bojąc się jej szyderczych docinków i złośliwości.