Filmy magia, miotła

Młoda Dorothy Gale i jej pies Toto zostają porwani przez tornado z ich farmy w Kansas do magicznej Krainy Oz.

Harry Potter na tropie tajemnicy największego ze swoich wrogów, Lorda Voldemorta. Wyrusza w podróż pełną niebezpieczeństw, aby znaleźć pozostałe horkruksy - przedmioty zapewniających nieśmiertelność.

Trzy czarownice postanawiają posadzić na tronie Lancre prawowitego króla, którego kilkanaście lat wcześniej uratowały przed zamordowaniem przez uzurpatora.

„Cud w Mediolanie” zrealizowany trzy lata po “Złodziejach rowerów” przez duet Vittorio De Sica – Cesare Zavattini świadczy o odwrocie włoskiego reżysera od czystego neorealizmu. Jest tym dla De Sici, co „Noce Cabirii” dla Federico Felliniego – problemy społeczne powojennych Włoch ustępują rzeczywistości sacrum i profanum, pobożności instytucjonalnej i ludowej, mieszance pogaństwa i religii. To, co w „Złodziejach rowerów” de Sica jedynie zaznaczył na marginesie poprzez wprowadzenie postaci wróżbitki, w “Cudzie w Mediolanie” wybucha z pełną, prostoduszną siłą. Mały Totò znaleziony w zagonie kapusty, a obdarzony łaską czynienia cudów, ratuje swych przyjaciół z opresji i sprawia, że ulatują na miotłach do nieba, zostawiając za sobą pałace bogaczy, lepianki żebraków i przepych Duomo. Nakręcony w 1951 roku film de Sici został nagrodzony Złotą Palmą wraz ze szwedzkim filmem „Fröken Julie”, ekranizacją dramatu Strindberga, w którym panna z arystokratycznych sfer zakochuje się w służącym. Tym żyła Europa początku lat 50.

Uczeń czarodzieja próbuje swoich sił w czarnej magii.

Po aresztowaniu utalentowany oszust Moist von Lipwig, chcąc odzyskać wolność zgadza się na przyjęcie zaoferowanego mu przez patrycjusza Ankh-Morpork stanowiska poczmistrza.

Piotruś Pan wchodzi do żłobka i przy pomocy czarodziejskiego pyłu prowadzi je do Never Landu, gdzie spotykają nikczemnego Kapitana Haka.